Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ciris N F

  • 1 cīris

        cīris is, f, κεῖρισ, a sea - bird, into which Scylla was changed, O.
    * * *
    mythical bird into which Scylla daughter of Nisus was changed; bird; fish

    Latin-English dictionary > cīris

  • 2 ciris

    cīris, is, f., = keiris, a bird (acc. to Hyg. Fab. 198, a fish = kirris, Etym. M.), into which Scylla, the daughter of Nisus, was changed, Ov. M. 8, 151; Verg. Cir. 488 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > ciris

  • 3 Passerina ciris ciris

    ENG Western painted-bunting

    Animal Names Latin to English > Passerina ciris ciris

  • 4 Passerina ciris

    ENG painted bunting
    NLD purpergors

    Animal Names Latin to English > Passerina ciris

  • 5 Passerina ciris pallidior

    ENG Eastern painted-bunting

    Animal Names Latin to English > Passerina ciris pallidior

  • 6 Nisus

    1.
    nīsus, a, um, Part., from nitor.
    2.
    nīsus, ūs, m. [nitor], a pressing or resting upon or against, a pressure; a striving, exertion, labor, effort (mostly poet.; nixus in good prose, v. h. v.): pedetentim et sedato nisu, a tread, step, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 48:

    pinnarum nisus inanis,

    a flight, Lucr. 6, 834; so,

    insolitos docuere nisus,

    Hor. C. 4, 4, 8:

    hic dea se primum rapido pulcherrima nisu Sistit,

    Verg. A. 11, 852:

    stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, etc.,

    in the same posture, id. ib. 5, 437: hunc stirps Oceani maturis nisibus Aethra Edidit, pains, throes, labor of parturition (v. 2. nixus), Ov. F. 5, 171.—In prose:

    tamquam nisus evomentis adjuvaret,

    retchings, Tac. A. 12, 67:

    uti prospectus nisusque per saxa facilius foret,

    Sall. J. 94, 1 Dietsch:

    quae dubia nisu videbantur,

    id. ib. 94, 2 Dietsch:

    non pervenit nisu sed impetu,

    Quint. 8, 4, 9; 1, 12, 10.
    3.
    Nīsus, i, m., = Nisos
    I.
    A king of Megara, father of Scylla, who, in order to gain the love of Minos, cut off her father's purple hair, on which the safety of his kingdom depended, whereupon Nisus was changed into a sparrow-hawk, and Scylla into the bird ciris, Verg. G. 1, 404 sq.; Ov. M. 8, 8 sqq.; v. Scylla.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nī-saeus, a, um, adj., of or belonging to Nisus, Nisæan:

    et vos Nisaei, naufraga monstra, canes,

    i. e. Scylla, the daughter of Phorcus, Ov. F. 4, 500; cf. id. A. A. 1, 331.—
    2.
    Nīsēis, ĭdis, f., the daughter of Nisus, Scylla (q. v.), confounded with the daughter of Phorcus:

    praeterita cautus Niseide navita gaudet,

    Ov. R. Am. 737.—
    3.
    Nī-sēĭus, a, um, adj., of or belonging to Nisus, Nisæan: per mare caeruleum trahitur Niseia virgo, Verg. Cir. 390; Ov. M. 8, 35.—
    4.
    Nīsĭas, ădis, f., Nisæan, i. e. Megarian: Nisiades matres Nisiadesque nurus, of Megaris, in Sicily (a colony of Megara, in Greece), Ov. H. 15, 54.—
    II.
    Son of Hyrtacus and friend of Euryalus, Verg. A. 5, 294; 9, 176 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Nisus

  • 7 nisus

    1.
    nīsus, a, um, Part., from nitor.
    2.
    nīsus, ūs, m. [nitor], a pressing or resting upon or against, a pressure; a striving, exertion, labor, effort (mostly poet.; nixus in good prose, v. h. v.): pedetentim et sedato nisu, a tread, step, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 48:

    pinnarum nisus inanis,

    a flight, Lucr. 6, 834; so,

    insolitos docuere nisus,

    Hor. C. 4, 4, 8:

    hic dea se primum rapido pulcherrima nisu Sistit,

    Verg. A. 11, 852:

    stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, etc.,

    in the same posture, id. ib. 5, 437: hunc stirps Oceani maturis nisibus Aethra Edidit, pains, throes, labor of parturition (v. 2. nixus), Ov. F. 5, 171.—In prose:

    tamquam nisus evomentis adjuvaret,

    retchings, Tac. A. 12, 67:

    uti prospectus nisusque per saxa facilius foret,

    Sall. J. 94, 1 Dietsch:

    quae dubia nisu videbantur,

    id. ib. 94, 2 Dietsch:

    non pervenit nisu sed impetu,

    Quint. 8, 4, 9; 1, 12, 10.
    3.
    Nīsus, i, m., = Nisos
    I.
    A king of Megara, father of Scylla, who, in order to gain the love of Minos, cut off her father's purple hair, on which the safety of his kingdom depended, whereupon Nisus was changed into a sparrow-hawk, and Scylla into the bird ciris, Verg. G. 1, 404 sq.; Ov. M. 8, 8 sqq.; v. Scylla.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nī-saeus, a, um, adj., of or belonging to Nisus, Nisæan:

    et vos Nisaei, naufraga monstra, canes,

    i. e. Scylla, the daughter of Phorcus, Ov. F. 4, 500; cf. id. A. A. 1, 331.—
    2.
    Nīsēis, ĭdis, f., the daughter of Nisus, Scylla (q. v.), confounded with the daughter of Phorcus:

    praeterita cautus Niseide navita gaudet,

    Ov. R. Am. 737.—
    3.
    Nī-sēĭus, a, um, adj., of or belonging to Nisus, Nisæan: per mare caeruleum trahitur Niseia virgo, Verg. Cir. 390; Ov. M. 8, 35.—
    4.
    Nīsĭas, ădis, f., Nisæan, i. e. Megarian: Nisiades matres Nisiadesque nurus, of Megaris, in Sicily (a colony of Megara, in Greece), Ov. H. 15, 54.—
    II.
    Son of Hyrtacus and friend of Euryalus, Verg. A. 5, 294; 9, 176 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > nisus

  • 8 Scylla

    Scylla, ae, f., = Skulla.
    I.
    A celebrated rock between Italy and Sicily, opposite to Charybdis:

    Scylla saxum est, Charybdis mare, utrumque noxium appulsis,

    Mel. 2, 7, 14; cf.:

    in eo freto est scopulus Scylla item Charybdis mare vorticosum, ambo clara saevitia,

    Plin. 3, 8, 14, § 87;

    whereas Seneca remarks: indices mihi omnia de Charybdi certiora. Nam Scyllam saxum esse et quidem non terribile navigantibus, optime scio: Charybdis an respondeat fabulis, perscribi mihi desidero,

    Sen. Ep. 79, 1; Mel. 2, 4, 8; Prop. 3, 12 (4, 11), 28; Verg. A. 3, 420; Ov. M. 13, 730.—

    Personified,

    the daughter of Phorcys, transformed by Circe, through jealousy, into a sea-monster, with dogs about the haunches, Hyg. Fab. 199; Ov. M. 14, 52 sq.; Verg. A. 3, 424 sq.; Lucr. 4, 732; Tib. 3, 4, 89; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; id. N. D. 1, 38, 108; cf. also II.—Hence, Scyllaeus, a, um, adj., of or belonging to Scylla, Scyllœan:

    Scyllaei litoris undas,

    Sil. 2, 334:

    undae,

    Luc. 2, 433:

    antra,

    Sil. 2, 306:

    monstra,

    Stat. S. 5, 3, 280:

    rabies,

    Verg. A. 1, 200.— Transf.: ne Scyllaeo illo aeris alieni in freto ad columnam adhaeresceret, Cic. Sest. 8, 18:

    obloquiorum,

    Sid. Ep. 7, 9.—
    II.
    Daughter of Nisus of Megara, who, for love of Minos, cut off her father ' s hair, upon which his life depended, and was transformed in consequence into the bird Ciris, Hyg. Fab. 198; Ov. M. 8, 8 sq.; 8, 150 sq.; Verg. Cir. 488 sq.; Ov. Tr. 2, 393 al.—The poets (even Ovid) sometimes confound the two Scyllas, Lucr. 5, 893; Prop. 4 (5), 4, 39; Ov. Am. 3, 12, 21; id. F. 4, 500; id. R. Am. 737; Verg. E. 6, 74.—Hence, Scyllaeus, a, um, adj., Scyllœan ( poet.), = Megarean:

    rura,

    Stat. Th. 1, 333.

    Lewis & Short latin dictionary > Scylla

См. также в других словарях:

  • ciriş — CIRÍŞ s.n. (reg.) Cocă sau altă substanţă (subţire) de lipit. – Din tc. çiriş. Trimis de hai, 20.05.2004. Sursa: DEX 98  CIRÍŞ s. v. cocă, lipici, pap. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  ciríş s. n. Tri …   Dicționar Român

  • ćiriš — ćìriš m DEFINICIJA reg. postolarsko ljepilo; tutkalo ETIMOLOGIJA tur. çiriṣ …   Hrvatski jezični portal

  • Ciris — Ciris, Vogel, in welchen Skylla (s.d.) verwandelt wurde. Das diese Fabel erzählende kleine gleichnamige lateinische Gedicht wird gewöhnlich, wiewohl mit Unrecht, dem Virgilius (s.d.), von Anderen dem Gallus zugeschrieben …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ciris — Ciris, Titel eines im Altertum fälschlich dem Vergil zugeschriebenen lateinischen Gedichts von dem Verrat der megarischen Königstochter Scylla an ihrem Vater Nisus und ihrer Verwandlung in den Vogel C., eine Art Möwe (außer in den Ausgaben des… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ciris — Ciris, Vogel, s. Keiris …   Kleines Konversations-Lexikon

  • CIRIS — I. CIRIS dicitur Scylla, Nisi Regis filia, in aveni Citim transformata. Ovid. l. 8. Met. v. 151. In avem mutata vocatur Ciris, et a tonso est hoc nomen adepta capillo. Α᾿πὸ τȏυ κείρειν a tondendo scilicet. Cirin autem alaudam interpretes exponunt …   Hofmann J. Lexicon universale

  • çiriş — is., Far. sirīş Çiriş otunun kökünün öğütülmesiyle yapılan ve su ile karılarak tutkal gibi kullanılan esmer, sarı bir toz Birleşik Sözler çiriş otu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller çiriş gibi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çiriş — I (Ağdam, Cəbrayıl, Gədəbəy, Mingəçevir, Ordubad, Zəngilan) yeməli bitki adı. – Çirişin yaxşı xitəbi olur (Cəbrayıl); – Cirişi doğruyuf fətirin arasına qoyurux, soηra sajda kətə pişirerix’ (Gədəbəy) II (Zəngilan) yağ qabı (6 8 kqlıq). – Çirişin… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ciris — (G My). A bunting …   Dictionary of word roots and combining forms

  • çiriş — 1. is. bot. Zanbaq fəsiləsinə mənsub yabanı bəzək və tərəvəz bitkisi. Azərbaycanın bir çox rayonlarında yerli əhali çirişdən tərəvəz kimi istifadə edir. «Elm və həyat». 2. is. Pinəçi yapışqanı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • CİRİS — Sazan balığı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»